Archive for May, 2011

Αποκλειστική ενημέρωση από το εν εξελίξει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Posted in Uncategorized on May 27, 2011 by shinecast

Τη στιγμή ακριβώς που ο πρωθυπουργός θα άνοιγε τα χαρτιά του, το iPad του έμεινε από μπαταρία. “Ρε σεις, έχει κανείς φορτιστή;” ρώτησε ο Γ.Α.Π. Ο Αντώνης Σαμαράς πετάχτηκε πάνω έξαλλος και είπε ότι δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς κι ότι ο ίδιος έχει Blackberry. Η Αλέκα Παπαρήγα έσπευσε να δηλώσει ότι το αίτημα αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα του λαού, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας πήρε τηλέφωνο από το δικό του κινητό στην Κουμουνδούρου ζητώντας να συγκληθεί συνέδριο τάσεων και συνιστωσών και να ψαχτούνε όλοι μαζί, μπας κι έχει κανείς φορτιστή. “Δεν παραγγέλνουμε καμιά πίτσα στο μεταξύ; Έχω μια λιγούρα”, δήλωσε ενωτικά ο Πρόεδρος.

Οι ρεπόρτερς μας βρίσκονται μέσα, έξω και περί το προεδρικό μέγαρο και θα συνεχίσουν να σας ενημερώνουν για τις εξελίξεις.

shinecast_newsroom

Ο χορός της συναίνεσης

Posted in Πολιτική with tags , , , , on May 18, 2011 by shinecast

Αποκλειστικό! Η περίφημη συναίνεση, την οποία τόσο έχει την ανάγκη ο τόπος, επετεύχθη σήμερα, ύστερα από συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι δύο άνδρες συμφώνησαν να συναινέσουν στις βασικές αρχές της οικονομικής πολιτικής, και πήραν αμέσως τηλέφωνο τη γερμανίδα καγκελάριο να της ανακοινώσουν την απόφασή τους. Εκείνη επέδειξε κάποια δυσπιστία αρχικά, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «εσείς οι Έλληνες μας έχετε φλομώσει στο ψέμα». Τότε, οι δύο ηγέτες έσπευσαν να συνδεθούν με την κυρία Μέρκελ δορυφορικά και, προκειμένου να αποδείξουν την αποφασιστικότητά τους, να κάνουν ένα κεφάτο χορευτικό (βλ. φωτό), όλο μπρίο και σκέρτσο. Ήδη, το νέο αυτό καλλιτεχνικό είδος, το οποίο ονομάστηκε «ο χορός της συναίνεσης», βρίσκει πλατειά απήχηση στην κοινωνία· τοπικοί σύλλογοι δήλωσαν πως τον ενσωματώνουν στο πρόγραμμά τους, ενώ από το νέο έτος θα διδάσκεται στα σχολεία και στα ωδεία της χώρας.

Ο «χορός της συναίνεσης» χορεύεται στον ρυθμό του παραδοσιακού άσματος «στο Ζάππειο μια μέρα περιπατούσα». Η  επιλογή είναι καθαρά πολιτική: για τον μεν Γ. Α. Παπανδρέου, έχει σημασία να τονίσει ότι περιπατούσε στο Ζάππειο, για εσωκομματικούς λόγους: από τότε που ο Ευάγγελος Βενιζέλος πήγε στο Ζάππειο και δήλωσε «είμαι εδώ», το λαμπρό αυτό στολίδι της πόλης μας παραμένει στοιχειωμένο («λαμπρό στολίδι» είναι το Ζάππειο, όχι ο Βενιζέλος). Οι υπεύθυνοι του χώρου έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, καθώς αναφέρουν φαινόμενα poltergeist: πόρτες χτυπάνε, κουτάλια στραβώνουν, υποβρύχια μπατάρουν. Για τον δε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το Ζάππειο συμβολίζει την περήφανη εθνική πολιτική που σκοπεύει να ακολουθήσει, προκειμένου να μηδενίσει το έλλειμμα μέσα σε ένα χρόνο (αυτό ήταν το Ζάππειο Ι· το Ζάππειο ΙΙ είναι ακόμη πιο φιλόδοξο, ενώ Ζάππειο ΙΙΙ προβλέπεται να ονομαστεί το διαστημόπλοιο με το οποίο θα δημιουργήσουμε αποικία στον Άρη, ούτως ώστε να προωθήσουμε τις εξαγωγές μας).

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι ο δεύτερος στίχος του άσματος κάνει λόγο για συνάντηση με «μια νέα ξανθομαλλούσα». Η αναφορά αυτή, στόχο έχει να εξευμενίσει έτι περαιτέρω τη γερμανίδα καγκελάριο. Τέλος, πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός, ο οποίος φροντίζει ιδιαιτέρως για την υστεροφημία του, δεν θα είχε αντίρρηση κάποια στιγμή, αργότερα, το λαμπρό στολίδι της πρωτεύουσας να μετονομαστεί από «Ζάππειο» σε «Γάπειο».

Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός συγκάλεσε έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο. Η σύγκληση αυτή, έγινε στο πλαίσιο της νέας επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης, που στόχο έχει να παρουσιάσει τα στελέχη της και την πολιτική τους με τρόπο θελκτικό στον λαό. Ακριβώς γι’ αυτό, το Υπουργικό Συμβούλιο χαρακτηρίζεται «έκτακτο», ο πρωθυπουργός «εξαιρετικός», ο κύριος Σαμαράς «θαυμάσιος». Έγινε η πρόταση να ονομαστεί ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο κύριος Θ. Πάγκαλος, «τζουτζούκος», εγκαταλείφθηκε όμως καθώς ο όρος αυτός εμπίπτει στην κατηγορία της Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.), κατοχυρωμένος διεθνώς από τον κύριο Άδωνι Γεωργιάδη, βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Η κυβέρνηση στο σύνολό της, τέλος, θα αποκαλείται στο εξής «φανταστική». Και είναι όντως!

Το μόνο ερώτημα είναι ποιος τη φανταζόταν.