Έτσι κλείνει ο κύκλος της Μεταπολίτευσης

Το 1989, η έγκριτη «Αυριανή» δημοσίευε τα τηλέφωνα των «Κυρκοφλωράκηδων», που είχαν μόλις δημιουργήσει τον Συνασπισμό, προτρέποντας τους αναγνώστες της να τους τηλεφωνήσουν και να τους πιέσουν να μην προδώσουν τη Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη.

Κύλησε νερό στο αυλάκι. Ο Κώστας Λαλιώτης (στενός συνεργάτης του Γιώργου Κουρή στις πρώτες δόξες του) οικουρεί στην Αρκαδία. Η Αυριανή στηρίζει το εκάστοτε ανερχόμενο αστέρι. Λίγους μήνες μετά το πρωτοσέλιδο «Αντώνη [Σαμαρά], μην υποχωρείς», εκθειάζει τον πατριωτισμό του Αλέξη Τσίπρα.

Εδώ και δύο ημέρες, ενώ η θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς και του Φώτη Κουβέλη ότι δεν θα συνεργαστεί σε τρικομματική κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είναι σταθερή και αταλάντευτη, μαίνεται ένας πόλεμος παραπληροφόρησης, τόσο από μπλογκ της συμφοράς (ζούγκλες κ.ο.κ.) όσο και από «έγκριτες» εφημερίδες.

Κι έτσι λοιπόν, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με μέλη των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και άλλων αγανακτισμένων «δημοκρατών», τουιτάρουν τα τηλέφωνα της Δημοκρατικής Αριστεράς και καλούν σε συγκεντρώσεις έξω από την Αγίου Κωνσταντίνου. Γιατί; Ε, «για τον ίδιο λόγο», που λέγαμε και στον στρατό.

Μάλλον αυτό είναι που λένε: «Κλείνει ο κύκλος της Μεταπολίτευσης».

ΠΑ.ΜΕ. πιο γρήγορα (μην κολλήσουμε τίποτα…)

Η πορεία του ΠΑ.ΜΕ. ανέβαινε την οδό Σταδίου. Στη διάβαση της Πατησίων, γωνία με Πανεπιστημίου (δηλαδή καμιά εκατονπενηνταριά μέτρα παραπέρα), οι σύντροφοι περιφρουρούσαν την πορεία τους από την πορεία όλων των άλλων· μην τυχόν και κολλήσουν τίποτα. Όταν λέμε στη διάβαση, εννοούμε στη διάβαση. Με σοσιαλιστική ακρίβεια.

“Ψηλά στης Ρωσίας τα χιόνια”, όμως, “που πάντα φυσάει ο Βοριάς”, φυσούσε και σήμερα. Ξεκίνησε από την Κόκκινη Πλατεία, σάρωσε την ουκρανική στέπα, ξεπέταξε κάτι Ρουμανίες και Βουλγαρίες, στριμώχτηκε στην κοιλάδα του Βαρδάρη, κατέβηκε με φόρα τη Μακεδονία μας, αγνόησε την παράκαμψη στα Τέμπη, πέρασε από τα τούνελ στο πέταλο του Μαλιακού, καβάλησε την Πάρνηθα – για να μην πολυλογώ (κι άλλο) φύσηξε και στην Πατησίων. Δυστυχώς μετέφερε και ορισμένα μικρόβια πάνω από την αλυσσίδα των φρουρών του προλεταριάτου. Στο μεταξύ, η πορεία του ΠΑ.ΜΕ. είχε ανέβει τη Σταδίου. Οι προειρηθέντες φρουροί έκαναν μετάαααααβολή -με σοσιαλιστική, πάντα, ακρίβεια- και πήγαν να οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους τους. Δεν ήξεραν όμως, δυστυχώς, για τα μικρόβια.

Το βράδυ, στο σπίτι τους, μερικοί σύντροφοι άρχισαν να βήχουν. Αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν ένα κρυωματάκι, όπως αρχικά θεωρήθηκε. Ήταν πολύ πιο σοβαρό: άλλος είχε πάθει αριστερισμό, από μικρόβιο συριζέικο· άλλος είχε κολλήσει βερμπαλισμό (ποιος ξέρει πού τον τσίμπησε)· πολλοί έκαιγαν στον πυρετό του τροτσκισμού, από ένα ιδιαίτερα επιθετικό μικρόβιο που μάλλον είχε ξεκινήσει από το μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑς· μερικοί έπασχαν από ξεπουλημένο συνδικαλισμό· ένας-δυο παρουσίασαν οξύ σεχταρισμό, ενώ δεν έλειψαν και ορισμένα κρούσματα αναθεωρητισμού, προερχόμενα από κάτι ασυνείδητους της Δημοκρατικής Αριστεράς, που κυκλοφορούσαν χωρίς κασκόλ.

Οι πάσχοντες σύντροφοι μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στον Περισσό, προκειμένου να υποβληθούν σε εξετάσεις. Η θεραπεία που προκρίθηκε, αξιοποιώντας την τελευταία λέξη της σοβιετικής επιστήμης, είναι ο Διαλεκτικός Μαϊλισμός.