Εφημερίς συνοικεσίων

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΝΙΑΣ | Το Βήμα, ένθετο “Βιβλία”, Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2004

H δεκαπενθήμερη Εφημερίς συνοικεσίων κυκλοφόρησε το 1949 (η βιβλιοθήκη του E.Λ.I.A. διαθέτει το φύλλο της 16/11/1952). Ιδιοκτήτης, διευθυντής, συντάκτης και τυπογράφος, ο εκ Πριήνης (Νομού Σμύρνης) Χρήστος Μιχαηλίδης. H εφημερίδα στοίχιζε 1.500 δρχ., οι αγγελίαι κατά συμφωνίαν, ενώ οι αμοιβαί εκ τελεσφορουμένων συνοικεσίων: ανάλογα δώρα. Για λόγους τακτ, ο εκδότης επισημαίνει ότι η εφημερίδα αποστέλλεται εντός κλειστού φακέλου. Και τις δύο σελίδες καταλαμβάνουν αγγελίες, με την εξαίρεση μιας στήλης με ρητά και παροιμίες και μιας όπου αναγγέλλεται ότι συνετελέσθησαν οι γάμοι των εξής αξιοτίμων συνδρομητριών και συνδρομητών.

Οι αγγελίες (58,5% ανδρών που αναζητούν γυναίκα και 41,5% αντιστρόφως) είναι λίγο-πολύ τυποποιημένες: πρώτα εκτίθενται τα προσόντα του/της αναζητούντος/-ούσης σύζυγο και, ακολούθως, οι αντίστοιχες απαιτήσεις. H ηλικία είναι κατά μέσον όρο τα 39 έτη, ενώ εκπλήσσει η παρουσία μιας φοιτήτριας 19 ετών, η οποία αναζητεί σύζυγο (τον λάκκο στη φάβα καταδεικνύει ίσως η αμηχανία που κρύβεται πίσω από τη διπλή διατύπωση: εμφανίσιμος, ωραία). Τα επαγγέλματα ποικίλλουν: δημόσιος υπάλληλος, τραπεζικός, εμποροκτηματίας, ζαχαροπλάστης, μοδίστρα, δημοδιδασκάλισσα κ.ο.κ. Ενίοτε δηλώνεται εξ αντανακλάσεως ιδιότητα, συνήθως στις γυναίκες (αδελφή μεγαλεμπόρου νήσου τινός του Αιγαίου, κουνιάδα ανωτέρου εκπαιδευτικού), αλλά και στους άντρες (έχων γαμβρόν ιατρόν επ’ αδελφή, γυναικάδελφος Ναυάρχου).

Ακολουθούν τα της υγείας, της ηθικής υπόστασης (ηθικοτάτη, τίμιος, χριστιανικών αρχών), της μόρφωσης (γλωσσομαθής, απόφοιτος σχολαρχείου, διπλωματούχος) και το ακανθώδες -ιδίως για τις γυναίκες- ζήτημα της εμφάνισης, όπου είτε ποικίλλουν οι λεπτές αποχρώσεις στη διατύπωση (ευπαρουσίαστος, αρκετά ευπαρουσίαστος, λίαν ευπαρουσίαστος, εμφανίσιμος, καλής εμφανίσεως, αρκετά νόστιμη, κανονικού αναστήματος και μελαχροινή, σταράτη, δεσποινίς αρκετά εμφανίσιμος και σωματώδης) είτε το κεφάλαιο αυτό απλώς παρακάμπτεται (δεσποινίς 45 ετών, αρίστης οικογενείας, με λεπτά αισθήματα…).

Τα εισοδήματα και οι μισθοί κυμαίνονται μεταξύ 500.000 και 2.000.000 δρχ., οι δε προίκες (τις οποίες προσφέρουν οι γυναίκες στις αγγελίες τους, αλλά και απαιτούν οι άντρες στις δικές τους) μεταξύ 200 και 600 λιρών. Ακίνητα, έπιπλα και ρουχισμός δηλώνονται λεπτομερώς (έχουσα οικίαν εκ τριών δωματίων, κουζίνας, άφθονον ρουχισμόν), ενώ επιστρατεύεται κάθε περιουσιακό στοιχείο (έχων και τυροκομείον).

Σημαντικό θέμα είναι και το αν υπάρχουν προγενέστεροι γάμοι και παιδιά: συνήθως οι γυναίκες αναζητούν σύζυγο μή ποτε νυμφευθέντα, αν και υπάρχουν και αντίθετα παραδείγματα (δεσποινίς… ζητεί να υπανδρευθεί κύριον εν χηρεία 53-55 ετών… με ένα ή δύο παιδάκια διά να αναλάβη την ανατροφήν και μόρφωσίν των και να τα χαρίση την μητέρα που έχασαν). Εννοείται πως οι ζωντοχήροι/-ες οφείλουν να δώσουν κάποιες εξηγήσεις για την πρότερη αποτυχία τους: Λοχαγός μόνιμος ετών 34… ητύχησε εις προηγούμενον γάμον του μετά ωραίας και πλουσίας νέας αλλ’ αν και απέκτησε ένα κοριτσάκι [ένα ένα μας τα βγάζει] έλαβε διαζύγιον διότι ήτο [η σύζυγος, όχι ο λοχαγός] λίαν απαιτητική και πολύφερνος [sic].

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=47&artid=145387&dt=14/11/2004#ixzz1ExgOimEP